Vlaggenschip Be Quick glorieus kampioen

  Afgelopen weekend is het eerste herenteam van Be Quick kampioen geworden in de één na hoogste regionale basketball divisie van Oost-Nederland. De laatste keer dat het vlaggenschip van de mooiste vereniging van Zwolle en omstreken dit heeft gepresteerd schijnt, volgens goed ingewijde bronnen, tijdens het interbellum plaats gevonden te hebben. Des te specialer dat diezelfde bronnen bij beide feestelijke gebeurtenissen aanwezig waren, zowel in als langs het veld.

Dat het zover heeft kunnen komen is niet alleen een fantastische teamprestatie, maar zeker ook een verdienste van de gehele vereniging. Dus bij deze:

  1. Dank aan iedereen die met passie de thuiswedstrijden hebben begeleid of de tijd, dan wel scores bij hebben gehouden!
  2. Dank aan de brede en trouwe supportersschare voor de steun en aanmoedigingen, niet alleen in de Aalt Brinkhuiszaal, maar ook in de diverse boerenschuren in de verste uithoeken van oostelijk Nederland!
  3. Dank aan alle speciale gasten (Tom, Tom, Anno, Arnold, Rik, Johnnie, Dureid, Ramon) op de donderdagavond-trainingen en tijdens onderbezette wedstrijden. Jullie zijn een verrijking voor het team!
  4. Speciale dank aan trainer-baas Baars, een waar rekenwonder!
  5. Speciale dank aan Coach Stel en assistent Mahmoud; een briljant staaltje coachwerk om al die eigenwijze figuren op één lijn te krijgen! (Hierbij wel een verzoek om volgend seizoen minder vaak “Bolle kant!” of “Strafcorner!” te roepen richting de officials).

Voor de TikTokkers die al worstelend deze alinea bereikt hebben: Chapeau, maar hou die swipe-drang nog even in bedwang, er volgt hierna nog een klein stukje.

Stroef begin
Voordat ingegaan kan worden op de geweldige kampioenswedstrijd van afgelopen vrijdag, eerst iets over het begin van het seizoen: De seizoensopener van de Heren-1 vond plaats in september op Urk. De stoere en bonkige Urker mannen stappen dikwijls direct van hun vissersboten het veld op, waardoor hun zeebenen nog niet helemaal geacclimatiseerd zijn aan vaste grond. Dat bleek ook wel, want ondanks de onwennigheid in het Zwolse spel kon -eerst op het voormalige eiland en niet veel later in Zwolle- twee klinkende overwinningen voor BeQuick genoteerd worden. Deze onwennigheid aan het begin van het seizoen resulteerde helaas ook in twee jammerlijke verliespartijen; Dronten en Deventer (na twee keer verlengen) bleken op dat moment nog een brug te ver. Geen ‘herbstmeister’ dus, maar een plekje bovenaan de middenmoot als tussenstand.

Goed, de kampioenswedstrijd, tegen de altijd zo sympathieke gasten uit hetzelfde Dronten. Jimmy, onze GVR, won uiteraard de sprongbal, waarmee zijn totaal op 20 gewonnen sprongballen op 20 wedstrijden komt. Volgens rekenwonder Baars komt dit neer op een percentage van maar liefst 100%! Een gigantisch mooie prestatie, mits zijn berekening uit het blote hoofd waar blijkt dan. Ook door het massaal toegestroomde publiek werd deze prestatie op waarde geschat; al juichend, toeterend en hossend werd het gevierd. Nu is door Jim het winnen van de sprongbal weliswaar verheven tot een ware kunst, maar het vervolgens vangen van dezelfde sprongbal is niet minder relevant. Marcel, spelverdeler en parttime cross-over-koning, in een eerste reactie op zijn vangbal na de wedstrijd: “Concentratie, ogen op de bal, handen in een kommetje, duimen achter de bal, ellebogen uit.” Het resultaat mag er ook dit keer weer zijn: Perfectie. Vervolgens bewijst deze balvirtuoos waarom de coach hem stelselmatig in de basis plaatst; vanaf de driepuntslijn op eigen helft presteert hij het om de bal vlekkeloos naar diezelfde lijn aan de overzijde te dribbelen. In de lange carrière van deze levende legende is het een aantal keer voorgekomen dat iemand anders dan hij het gewaagd heeft deze taak over te nemen. Gevolg; verbanning naar kelder-klasse-clubs als ZAC, Oetje-Balletje Heren 3 in Brabant, of een deportatie naar Aruba. Eenmaal met de bal aan de overzijde aangekomen, staat hij voor een lastige keuze. Links van hem, zo scherp als een mes, dartelt power-forward-center Ivo de vrije ruimtes in, geduldig in afwachting op een splijtende pass, die hij al zo vaak dit seizoen vervolgens omzet in twee punten. Rechts van hem, arendsoog Baars, minder geduldig, aangezien hij al met rekenkundige precisie de baan van het schot heeft bepaald, maar wel vanaf zijn huidige positie. En daar kan hij, uiteraard, niet te lang staan. Marcel kiest voor rechts. Gevolg is een kwartstand van 18-17 in Zwols voordeel.

Prettige kerstdagen
Na de twee nederlagen in het eerste deel van het seizoen is bij de elite spelers van Be Quick het besef ingedaald dat er bewuster voor de mooiste sport van deze wereld geleefd moet worden. Dit is terug te zien in de serieuze manier van het zorgdragen voor de ballentas en het op liefdevolle wijze wassen van de shirts. Men kan beargumenteren dat dit slechts randzaken betreft, desondanks vertellen de cijfers van het najaar 2022 de keiharde feiten: 6 overwinningen, 0 verliespartijen, doelsaldo van +134 (dhr. Baars zal later dit jaar hiervan nog het, waarschijnlijk onwaarschijnlijke, gemiddelde presenteren). Als gedeeld koploper de kerstperiode in, teugels laten vieren, weer eens aandacht voor vrouwlief en kinderen, helemaal foute boel…

Begin tweede kwart, geen sprongbal, ondanks dat de officials beiden met gestrekte armen in de lucht twee duimen omhoog steken tijdens het fluitsignaal. Jarenlang het teken om in één van de drie cirkels op het veld dit prachtige spelelement tot uitoefening te brengen. Op Europees niveau is, gevoed door de linkse lobby, recentelijk besloten om dit de nek om te draaien en in het vervolg met een pijl de speelrichting aan te geven. Het onbegrip en verwarring over deze nieuwe regel zorgt voor een onterecht hoongelach van het minder opgeleide deel van het publiek (ongetwijfeld meegereisd vanuit Dronten) jegens het arbitrale duo. Best onsportief. Gelukkig bedaren de gemoederen, zodra dit deel van het publiek gewezen wordt op het vooruitzicht op een soepeler stikstofbeleid. Ondertussen is er alweer flink gescoord over en weer. En door het tumult op de tribune is het maar gissen wie dit heeft gedaan. Doorgaans doet de benjamin van het stel hier een flinke duit in het zakje. Deze benjamin heet overigens helemaal geen Benjamin, maar Kevin. Bijna net zo verwarrend als de sprongbal-regel. Benjamin Kevin bulldozert de punten bij elkaar, afstandsschoten kiepert hij erin, dat is zijn speelwijze. Plaatsvervangend spelverdeler Dominguez zou zeker ook een aantal van deze punten gescoord kunnen hebben. Afgelopen zomer is hij transfervrij overgekomen vanuit de Dominicaanse republiek naar de Zwolse trots. Hier hebben ze het dribbel-dansen tot de nationale sport verheven, en meester in deze dans is Dominguez. Na een dribbel-dans passeerbeweging moet er steevast een liefkozend “donderrr-op-man” op volgen, zoals een toreador triomfantelijk “olé” roept na een bijna-dood-aanvaring met een dolle stier. Be Quick gaat de rust in met een voorsprong van 38-34.

Voertaal Engels
Na de winterstop verkeerde iedereen ook in een ruststand, er werd namelijk direct verloren in Putten. Het opgedane vertrouwen van de goede periode van vóór de jaarwisseling onderdrukte gelukkig potentiele paniek. De rest van de koude maanden werden opgeluisterd met louter winstpartijen; twee welteverstaan. De ruimte in de doorgaans drukke wedstrijdkalender in januari en februari verschafte de mogelijkheid om meer aandacht te vestigen op de trainingen. Hiervoor werd versterking gezocht. Daar goede basketball-spelers, die de doorgewinterde bijna-profs nog iets bij kunnen brengen, niet voor het oprapen liggen, is ruim buiten de eigen landsgrenzen gezocht. Naast de eerder genoemde Dominguez uit de Dominicaanse Republiek, lukte het ook om een tweetal geweldige talenten uit respectievelijk het Ottomaanse en Perzische rijk te strikken. Als klap op de vuurpijl heeft Be Quick het zelfs gepresteerd om twee zeer ervaren krachten uit het verre Groningen vast te leggen in meerjarige contracten! De één gespecialiseerd in het uitspelen van zowel tegenstanders als steden, de ander in het net niet op tijd bestellen van de laatste ronde. De toewijding van deze verse en welkome krachten valt te prijzen, zo ver van huis en haard. Vanaf nu werd de voertaal Engels. Nou ja, Engels?  

De pijl wijst naar rechts. Dit betekent dat Dronten het derde kwart mag openen vanaf de zijlijn in het midden van het veld. Eén van de officials staat daar al klaar met de bal, publiek in zijn rug. Hun aanvoerder neemt de schier onmogelijke taak op zich om vanaf de eigen bank richting de aangewezen plek te begeven, dus richting fanatieke aanhang, om vervolgens de bal in ontvangst te nemen en vanaf die plek de bal naar een willekeurige teamgenoot te passen. De druk is van zijn hangende schouders en gebogen hoofd af te lezen. Tot ieders grote verbazing, medestanders en tegenstanders, slaagt hij glorieus in zijn eerste poging. Dit zou wel eens een ommekeer in de wedstrijd kunnen betekenen. Het derde kwart eindigt met de score 61-48.

Ottomaanse Krijgsheer
Maart, de maand van de waarheid. Tevens de verjaarsmaand van oude rot Arie. Niet te verwarren met Arif, immers de ‘e’ is geen ‘f’. Bovendien kan je de eerstgenoemde allerminst typeren als een Ottomaanse krijgsheer, in tegenstelling tot de Ari met f. Het eerste herenteam levert grandioos deze maand, de geleverde trainingsarbeid betaalt zich in harde munt uit. Na drie winsten op rij, vinden zij zich eenzaam aan kop van de ranglijst terug. Echter, in het zicht van de haven kruipen de zenuwen in de benen en dit doet hun, nogmaals in Putten, struikelen. Boze tongen beweren dat zij deze wedstrijd bewust hebben laten lopen om voor het eigen thuispubliek kampioen te kunnen worden.  Zo hoog spel spelen zit niet in de aard van de nuchtere Zwollenaren. Feit is wel dat het ineens weer spannend is geworden in de top van de competitie. Dronten maakt weer kans om de koppositie over te nemen in een rechtstreeks duel met, jawel, Be Quick.

De laatste tien minuten van de wedstrijd breken aan. Dronten moet een aanzienlijke achterstand weten goed te maken om nog uitzicht te houden op winst en zo de competitie weer helemaal open te gooien. De achterstand lijkt hen te bevrijden van de eerder ervaren druk en ze scoren er lustig op los. Ze naderen zelfs tot vier punten en het momentum ligt volledig bij de gasten. Nog een kleine twee minuten op de klok. Vanuit het publiek werpt assistent Mahmoud coach Stel een veelbetekenend knikje toe. Stel knikt bevestigend terug. Het is tijd voor het geheime wapen. Momentumbreker Daan heeft drie kwarten en acht-en-een-beetje minuten geduldig op de bank gewacht op dit moment. Voor een leek lijkt het misschien op wachten, maar in feite gebruikt hij deze kwarten om de tegenstander één voor één te analyseren voor een meesterlijk plan om hun aanval te ontregelen en de wedstrijd in een definitief slot te gooien. Niet zelden voert hij dit plan eigenhandig uit en ook nu is hij vastberaden het op deze manier aan te pakken. Hij maakt nog een ontspannen praatje met de tafel-officials, wachtend totdat hij toegelaten wordt tot het veld. Hij heeft een aantal van hen jaren geleden nog als ouderling onder zijn hoede gehad en is trots op de succesvolle maatschappelijke en sociale carrières van deze fijne personen achter de tafel. Turnover, fluitsignaal, wissel. Coach Stel en assistent Mahmoud slaken tegelijkertijd een zucht van verlichting, zij weten al hoe laat het is: In de resterende anderhalve minuut van de wedstrijd voert Daan zijn plan uit tot in de perfectie. Eindstand 76-65, Be Quick Heren-1 kampioen!

Na het eindsignaal breekt het feest los: Vuurwerk, champagne, bekers, stramme kuiten, verrekte hamstrings, medailles, hymnes, en heerlijk nagenieten in de gezelligste kantine van de wereld.

Mannen, dank u voor dit heerlijke seizoen!

 

VIDEO VAN HET KAMPIOENSCHAP