Be Quick ’28 – X12 kampioen!

Nieuwsgierig begon x12 dit seizoen met het spelen van wedstrijden. Kinderen, ouders en trainers vonden het ook spannend. De meeste kinderen waren in 2021 begonnen met basketbal trainingen; 4 kinderen startten in 2022.

In de eerste helft van het seizoen was Be Quick een goede middenmoter. Er werden wedstrijden gewonnen en er werden wedstrijden verloren. Eind 2022 kwam er een nieuwe trainer, Fraylin Dominquez. In het begin was dat voor sommige kinderen even wennen. Ze moesten oefeningen doen, die ze niet zo goed begrepen. Maar gaandeweg 2023 lukte het Fraylin om zijn enthousiasme en zijn vaardigheden steeds beter over te dragen. Kinderen en ouders werden steeds blijer.

X12 bestond uit 12 spelers. Eigenlijk waren het er 13 of misschien wel 14. Want de ouders waren zeer betrokken. De tribune van de Gerenlanden was in jaren niet zo goed bezet als dit seizoen. Ook bij uitwedstrijden waren veel ouders van de partij. Zo zelfs dat bij sommige uitwedstrijden meer Be Quick ouders aanwezig waren dan ouders van de tegenpartij. Ouders hadden een grote rol in de organisatie. Ze regelden samen het tafelen, wassen en rijden naar uitwedstrijden. De ouders van Ravi, Arsia en Daan Gevers maakten hun debuut als scheidsrechter. De ouders van Hasan, Hugo en opnieuw Ravi en Daan Gevers hielpen mee met coachen en het geven van trainingen.

In de competitie ging het team steeds beter draaien. Er werd beter samen gespeeld, beter verdedigd, meer gescoord en posities werden beter bezet. De kinderen kregen vooral steeds meer plezier in het spelletje. En als de tegenstander dat plezier probeerde te bederven, werd dat aan de orde gesteld en uitgepraat.
Dankzij de trainingen werd het team completer en ging het team beter spelen. Elk kind leverde een bijdrage.

Vlinder leidde de warming ups; haar enthousiasme sprong over op de andere kinderen. Gamil stond er altijd bij de rebound. En uit de aanvallende rebounds scoorde hij steeds gemakkelijker.
Ravi zorgde er vaak voor dat de bal in het bezit van Be Quick bleef en scoorde fraai met driepunters. Ook Julian was daar sterk in. Samen met Joris was hij de leider in het veld. Joris was vooral onnavolgbaar met zijn snelle rushes. Met Sam vormde Joris een ijzersterk duo. Joris bracht de bal op en Sam rondde af. Zo scoorde Sam in de wedstrijd tegen BAS 26 punten.

Naast Joris waren Stef en Arsia de snelle dribbelaars. Sterk van hen was ook dat ze anderen het succes gunden. Datzelfde gold voor Hasan en Daan van der Kolk. Maar gaandeweg het seizoen gingen ze zelf ook meer scoren.

Elk kind toonde een grote inzet, maar Daan Gevers ging daarin voorop; Voor elke bal knokte hij. Hugo was altijd en enthousiast, ging steeds beter dribbelen, maar was vooral sterk in het samenspelen.
Het steeds beter wordende spel van het team en elke speler afzonderlijk, zorgden ervoor dat er steeds meer wedstrijden werden gewonnen. Drie rondes voor het einde waren er vier teams die nog kampioen kon worden: Flevo Musketiers, Lay Back, Arta en Be Quick.

De ouders gingen weer rekenen; als Flevo Musketiers en Lay Back van Arta zou winnen, Be Quick alles zou winnen, dan zat het kampioenschap er nog in.

Op 8 april won Be Quick de laatste wedstrijd. Flevo won van Arta. Toen was het wachten op de laatste wedstrijd van Lay Back tegen Arta op 15 april. Lay Back won en de app-groep van Be Quick ontplofte.